🔴 بارش‌های بی موقع و غیرعادی از نشانه‌های نزدیکی قیامت(قیام)...(۲) 🌕 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «بر مردم زمانی خواهد آمد که چهره‌های آنها چهره‌های آدمیان باشد و دل‌های آن دل‌های شیطان. مانند گرگان درنده شوند و خون‌های مردم را بریزند و کارهای زشتی را که مرتکب می‌شوند ترک نکنند. اگر از آنها پیروی کنی در تو شک می‌کنند و اگر با آنها سخن بگویی تو را تکذیب می‌کنند و اگر از دید آنها پنهان شوی غیبت تو را می‌کنند. سنّت در میان ایشان بدعت باشد و بدعت در میان آنها سنت. و بردبار را مکار شمارند و مکار را بردبار دانند. مؤمن در میان آنها ضعیف نگه داشته شده است و فاسق در میان آنها صاحب شرف. اطفال ایشان بدکار و زنان آنها زناکار و پیر آنها امر به معروف و نهی از منکر نکند. پناه بردن به ایشان ذلت و خواری و منسوب بودن به آنها مایه ذلّت و طلب کردن آنچه در دست ایشان است باعث فقر می‌گردد. پس در آن وقت خداوند حق تعالی آنها را از باران آسمان محروم می‌کند و در وقت خویش بر آنها نمی‌بارد و در غیر وقتش می‌بارد. خداوند اشرار را بر آنها مسلط گرداند که بدترین عذاب‌ها به ایشان وارد کنند... پس نیکان آنها دعا می‌کنند و مستجاب نمی شود.» قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ وُجُوهُهُمْ وُجُوهُ اَلْآدَمِيِّينَ وَ قُلُوبُهُمْ قُلُوبُ اَلشَّيَاطِينِ كَأَمْثَالِ اَلذِّئَابِ اَلضَّوَارِي سَفَّاكُونَ لِلدِّمَاءِ لاَ يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ إِنْ تَابَعْتَهُمُ اِرْتَابُوكَ وَ إِنْ حَدَّثْتَهُمْ كَذَّبُوكَ وَ إِنْ تَوَارَيْتَ عَنْهُمُ اِغْتَابُوكَ اَلسُّنَّةُ فِيهِمْ بِدْعَةٌ وَ اَلْبِدْعَةُ فِيهِمْ سُنَّةٌ وَ اَلْحَلِيمُ بَيْنَهُمْ غَادِرٌ وَ اَلْغَادِرُ بَيْنَهُمْ حَلِيمٌ اَلْمُؤْمِنُ فِيمَا بَيْنَهُمْ مُسْتَضْعَفٌ وَ اَلْفَاسِقُ فِيمَا بَيْنَهُمْ مُشَرَّفٌ صِبْيَانُهُمْ عَارِمٌ وَ نِسَاؤُهُمْ شَاطِرٌ وَ شَيْخُهُمْ لاَ يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ لاَ يَنْهَى عَنِ اَلْمُنْكَرِ اَلاِلْتِجَاءُ إِلَيْهِمْ خِزْيٌ وَ اَلاِعْتِدَادُ بِهِمْ ذُلٌّ وَ طَلَبُ مَا فِي أَيْدِيهِمْ فَقْرٌ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَحْرِمُهُمُ اَللَّهُ قَطْرَ اَلسَّمَاءِ فِي أَوَانِهِ وَ يُنْزِلُهُ فِي غَيْرِ أَوَانِهِ وَ يُسَلِّطُ عَلَيْهِمْ شِرَارَهُمْ فَيَسُومُونَهُمْ سُوءَ اَلْعَذَابِ... فَيَدْعُو خِيَارُهُمْ فَلاَ يُسْتَجَابُ لَهُمْ. 📗جامع الأخبار، ج ۱، ص ۱۲۹ 📗بحارالأنوار، ج ۲۲، ص ۴۵۳ 📗مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۳۷۵