از وراى محاصره نظامى ﷽ دوران امامت امام عسکری (علیه السلام) دوره دشوار و پیچیده‌ای است، تردید و تشکیک در امامت حضرتش، به‌گونه‌ای است که فرمود: «هیچ‌یک از پدرانم چون من دچار شک و تردید این فرقه نشد» حضرتش در پاسخ به نامه یکی از شیعیان که اختلاف شیعه را به عرض رسانده بود، این‌گونه نگاشتند: «روی سخن خداوند با خردمند است. مردم درباره من چند دسته‌اند: یکی از آن‌ها که راه نجات را شناخته، به حق تمسک کرده، به فرعِ اصل درآویخته‌اند (اصل، پیغمبر و امامان گذشته‌اند) نه شک دارند و نه تردید و ملجأ و پناه دیگر نمی‌شناسند. دسته دیگر آنان که حق را از اهلش نگرفته‌اند و مانند مسافر دریا چون موج زند، برآشوبند و چون آرام شود بیارامند (مردم بی تشخیص و بی‌اراده و تقلیدگر) و گروه سوم کسانی که شیطان بر آن‌ها غلبه کرده (فهمیده و دانسته) از روی حسد کارشان اعتراض به اهل حق و دفع حق به باطل است، تو آنان را که به راست و چپ‌گرایند واگذار، که چوپان اگر خواهد گوسفندان را با کمترین تلاش گردآورد. از افشای اسرار و ریاست‌طلبی بپرهیز که این دو خوی مایه نابودی است.» خداوند ما را از گروه نخست قرار دهد.