سلام حضرت باران ، مهدی جان بسان کویر در هرم تابستان ، بسان درخت در عطشناکی مرداد ، بسان باغ در خشکسالترین فصل رویش ... قلبم بیقرار توست . تف زده ام ... دلواپس و تنها و چشم براه ... و می دانم که در همین نزدیکی ، به همین زودی ، با طراوت بهاری و زلالِ ظهورت ، سیرابمان می کنی ...