حكمت ١٢٦ نهج البلاغه👇 امام فرمودند: از بخيل تعجب ميكنم كه به استقبال فقري ميرود كه از آن گريخته و غنايي را از دست مي دهد كه طالب آن است. در دنيا همچون فقيران زندگي ميكند ولي در آخرت بايد همچون اغنيا حساب پس دهد. و تعجب ميكنم از متكبري كه ديروز نطفه اي بي ارزش بوده و فردا مردارگنديده اي است. و از كسي كه در خدا شك ميكند در شگفتم در حالي كه خلقِ او را ميبيند( و ميتواند از هر مخلوق كوچك وبزرگ ، ساده وپيچيده به ذات پاك آفريدگار پي برد) و تعجب ميكنم از كسي كه مرگ را فراموش ميكند با اين كه مردگان را با چشم خود ميبيند و تعجب ميكنم از كسي كه جهان ديگر را انكار ميكند در حاليكه اين جهان را ميبيند و تعجب ميكنم از كسي كه دار فاني را آباد ميكند ولي دار باقي را به فراموشي مي سپارد.