عبدالله بن سنان گفت: من و پدرم بر امام صادق علیه السلام وارد شدیم پس حضرت فرمود:
چگونه است حال شما زمانی که در شرایطی قرار گیرید که در آن شرایط نه امام هدایتی می‌بینید و نه نشانه ای آشکار؟
و از بلایا نجات نمی یابد مگر کسی که دعای غرق بخواند (دعای انسانی که در حال غرق شدن است).
پس پدرم به امام صادق علیه السلام عرض کرد:
زمانی که این اتفاق (نبودن امام و خواندن دعای غریق) در شب واقع شود چه کنیم؟
حضرت فرمود: اما تو آن را درک نمیکنی.
پس زمانی که این اتفاق افتاد (غیبت امام) به چیزی که اکنون در میان دستانتان است چنگ بزنید (کتاب های روایی) تا اینکه امر برای شما آشکار شود (با ظهور حضرت).
کمال الدین ص ۳۸۲ ح ۴۰
📎ترجمه شخصی