نام یاران امام زمان (علیه السلام) در وقت ظهور: ۱- ابان،[1] از شهر «سنجار» در شمال عراق. ۲- ابراهیم، اتیوپی از شمال شرقی قاره آفریقا. ۳- ابراهیم، از جده در عربستان سعودی. ۴- ابراهیم، از سیراف در ایران و نزدیک خلیج فارس. ۵- ابراهیم، از شیراز. ۶- ابراهیم، از «کوره» در لبنان. ۷- ابراهیم، از مدینه. ۸- ابراهیم، از مکه. ۹- احمد، از آبادان. ۱۰- احمد، از ارمنستان. ۱۱- احمد، از بغداد. ۱۲- احمد، از جعاره که گویا نام روستایی است در اطراف نجف اشرف. ۱۳- احمد، از شوشتر. ۱۴- احمد، از «عقر»[2] در عراق. ۱۵- احمد، از فرانسه یا قاره ی اروپا. ۱۶- احمد، از «فسطاط» در مصر. ۱۷- احمد، از «معاذه».[3] ۱۸- احمد، از منطقه «سعداوه». ۱۹- احمد، از «نصیبین» که نام شهری در ترکیه و روستایی در «حلب». ۲۰- احمد، از «یمن». ۲۱- ایوب، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۲۲- بشر، از بیت المقدس. ۲۳- بشر، از «مرقیه» در سوریه. ۲۴- بکیر، از بحرین. ۲۵- تغلب، از «معاذه».[4] ۲۶-تکیه، از خرشان.[5] ۲۷- جابر، از تبار صحرانشینان «قسین». ۲۸- جابر، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۲۹- جابر، از «یمن». ۳۰- جبرئیل، از «صنعا» در یمن. ۳۱- جبیر، از «یمن». ۳۲- جعفر، از «آبادان». ۳۳- جعفر، از «بحرین». ۳۴- جعفر، از خلاط شهری در منطقه ارمنستان. ۳۵- جعفر، از «سهم». ۳۶- جعفر، از سیلان در هندوستان. ۳۷- جعفر، از شیراز. ۳۸- جعفر، از «قزوین» در ایران. ۳۹- جعفر، از مدینه. ۴۰- جعفر، از نجف. ۴۱- جمیل، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۴۲- جمیل، از منطقه «یمامه» در حجاز. ۴۳- حجر، از «یمن». ۴۴- حذیفه، از «مرو» خراسان یا شوروی سابق. ۴۵- حسن، از اسکندریه مصر. ۴۶- حسن، از بلخ که از شهرهای افغانستان است. ۴۷- حسن، که از زید از منطقه «بالس» در سوریه. ۴۸- حسن، از سیلان هندوستان. ۴۹- حسن، از کربلاء. ۵۰- حسن، از مدینه. ۵۱- حسن، از «معاذه».[6] ۵۲- حسین، از «ارمنستان» که در آن روزگار به بخش گسترده ای از ایران، ترکیه و آذربایجان شوروی گفته می شد. ۵۳- حسین، از ذهاب منطقه کرمانشاه. ۵۴- حسین، از کربلا. ۵۵- حسین، از کربلا. ۵۶- حسین، از مدینه. ۵۷- حسین، از «معاذه».[7] ۵۸- حصین، از «قادسیه» در عراق. ۵۹- حعفر، از «حمص» از شهرهای سوریه. ۶۰- حعفر، از رهاط از اطراف مکه. ۶۱- حعفر، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۶۲- حفص، از سرخس در اطراف مشهد. ۶۳- حمدان، اتیوپی از شمال شرقی قاره ی آفریقا. ۶۴- حمزه، از آبادان. ۶۵- حمزه، از «صنعا» در یمن. ۶۶- حمزه، از مدینه. ۶۷- حوقل، از سیراف در ایران و نزدیک خلیج فارس. ۶۸- حویش، از «یمن». ۶۹- خالد، از سیراف در ایران و نزدیک خلیج فارس. ۷۰- خالد، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۷۱- داود، از بیت المقدس. ۷۲- داود، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۷۳- داود، از عمان. ۷۴- داود، از منطقه طائف. ۷۵- داوود، از دمشق. ۷۶- دراج، از تبار صحرانشینان «مصر». ۷۷- ریان، از تبار و نژاد تمیم که یکی از تیره های عرب بشمار می رود. ۷۸- زکریا، از طائف. ۷۹- زید، از منطقه «ضیعة». ۸۰- سبا، از طائف. ۸۱- سعد، از «بیضا».[8] ۸۲- سعد، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۸۳- سعدان، از ساده در منطقه ی یمامه. ۸۴- سعید، از «بیضا». ۸۵- سعید، از «عکا» یا «عکه» از فلسطین. ۸۶- سمیع، از «صنعا» در یمن. ۸۷- سوید، از «معاذه».[9] ۸۸- سهیل، از منطقه «ضیف».[10] ۸۹- شبیب، از ساده در منطقه ی یمامه. ۹۰- شبیل، از اسکندریه مصر. ۹۱- شعیب، از «مرقیه» در سوریه. ۹۲- شعیب، از منطقه دیار. ۹۳- شیبان، از آبادان. ۹۴- شیبان، از اسکندریه مصر. ۹۵- شیبان، از سوس (شوشتر) در خوزستان ایران. ۹۶- شیبان، از «یمن». ۹۷- صادق، از «بلقا» از شهرهای اردن. ۹۸- صالح، از شیراز. ۹۹- صالح، از «طالقان» در منطقه ی قزوین. ۱۰۰- صالح، از عمان. ۱۰۱- صالح، از «قزوین» در ایران. ۱۰۲- صبیج، از حلب، از شهرهای سوریه. ۱۰۳- صدقه، از مراغه. ۱۰۴- صلیب، از ساده در منطقه ی یمامه. ۱۰۵- ضابط، از تبار صحرانشینان «اعقیل». ۱۰۶- طالوت، از جدة در عربستان سعودی. ۱۰۷- طاهر، از «فسطاط» در مصر. ۱۰۸- طاهر، از مدینه. ۱۰۹- طاهر، از «معاذه».[11] ۱۱۰- طلیق، از رمله از شهرهای فلسطین. ۱۱۱- طیب، از «عسکر مکرم» در خوزستان ایران. ۱۱۲- ظافر، از منطقه «یمامه» در حجاز. ۱۱۳- عاصم، از «یمن». ۱۱۴- عالم، از منطقه «ضیف».[12] ۱۱۵- عامر، از آبادان. ۱۱۶- عامر، از بحرین. ۱۱۷- عامر، از سامراء در عراق. ۱۱۸- عامر، از «یمن». ۱۱۹- عباس، از مدینه. ۱۲۰- عبدالرحمن، از «سند» پاکستان. ۱۲۱- عبدالرحمن، از «منصوریه» نام روستایی است در اهواز و بهبهان و تربت جام. ۱۲۲- عبدالرحمن، از انطاکیه، از شهرهای سوریه است. ۱۲۳- عبدالرحمن، از دمشق.