🔟نقش خاندان بارزانی همپیمانی با دشمن دیرین کرد‌ها
اقلیم کردستان عراق تحت رهبری خاندان بارزانی، که سال‌ها رقیب سرسخت پ.ک.ک در جذب حمایت کرد‌ها بوده، نقشی کلیدی در این توافق ایفا کرده است
مسعود بارزانی، رهبر سابق اقلیم کردستان، با حمایت مستقیم ترکیه، نیرو‌های پیشمرگه را برای اشغال پایگاه‌های تخلیه‌شده پ.ک.ک در قندیل اعزام کرده است
این همکاری، که بر اساس منافع اقتصادی (مانند صادرات نفت اقلیم به ترکیه) و امنیتی شکل گرفته، نشانگر اتحاد شکننده‌ای است که ممکن است پایدار نباشد
منتقدان معتقدند بارزانی با همکاری با ترکیه، نه تنها به اعتبار خود در میان کرد‌ها آسیب زده، بلکه اقلیم کردستان را به بازیچه‌ای در دست آنکارا تبدیل کرده است
این یعنی کرد‌ها بخشی از مسئولیت حفاظت از مناطق تخلیه‌شده پ.ک.ک را بر علیه پ.ک.ک به عهده گرفته‌اند
این به معنای تحکیم سلطه ترکیه و متحدان منطقه‌ای آن بر جغرافیای کردی است
0⃣آینده حقوق کرد‌ها در ترکیه وعده‌ها و کابوس‌ها
اردوغان در ازای خلع سلاح پ.ک.ک، وعده‌هایی مبنی بر «گسترش حقوق فرهنگی» داده است، از جمله آموزش زبان کردی در مدارس خصوصی و اجازه برگزاری جشن‌های نوروز به صورت رسمی
اما این وعده‌ها در مقایسه با خواسته‌های تاریخی کرد‌ها (مانند خودمختاری اداری، به رسمیت شناختن هویت کردی در قانون اساسی، یا آزادی زندانیان سیاسی) ناچیز به نظر می‌رسند
تجربه دهه ۲۰۰۰ نشان داده که اصلاحات فرهنگی در ترکیه می‌تواند به سرعت معکوس شود
برای مثال، پس از شکست روند صلح در ۲۰۱۵، ده‌ها شهردار کرد برکنار شدند و صد‌ها نهاد مدنی تعطیل گردیدند
🔤تأثیر توافق صلح پ. ک. ک بر موازنه منطقه‌ای و منافع ایران
توافق صلح میان ترکیه و پ.ک.ک، به‌ویژه در چارچوب توافق‌نامه امنیتی اخیر میان ترکیه و عراق، پیامد‌های ژئوپلیتیکی قابل توجهی برای ایران دارد
یکی از مهم‌ترین این پیامدها، تضعیف موقعیت اتحادیه میهنی کردستان (PUK) به رهبری خانواده طالبانی است که همواره به‌عنوان متحد نزدیک ایران و پ.ک.ک در شمال عراق شناخته می‌شدند
در مقابل، حزب دموکرات کردستان عراق (KDP) به رهبری خانواده بارزانی، که روابط نزدیکی با ترکیه دارند، در حال تقویت موقعیت خود هستند
این تغییر موازنه قدرت در اقلیم کردستان عراق، به کاهش نفوذ ایران در این منطقه منجر می‌شود
علاوه بر این، با کاهش تهدیدات امنیتی از سوی پ.ک.ک و تثبیت مرز‌های جنوبی ترکیه، آنکارا می‌تواند تمرکز خود را به مناطق شرقی، به‌ویژه کریدور زنگزور و قفقاز جنوبی برای اتصال جهان ترک، معطوف کند
این تغییر تمرکز می‌تواند به ضرر منافع در ابعاد ژئوپلتیکی ایران و ارمنستان باشد، زیرا ترکیه با حمایت از پروژه‌هایی مانند «جاده توسعه» در تلاش است تا نقش ژئوپلیتیکی خود را در منطقه افزایش دهد و نفوذ ایران را در عراق و قفقاز جنوبی کاهش دهد
رهایی از مشکلات مرز‌های جنوبی باعث می‌شود در غرب، به تقویت موقعیت ترکیه انجامد و این یعنی منجر به افزایش تنش‌ها با یونان شود، زیرا ترکیه با کاهش تهدیدات داخلی، ممکن است سیاست‌های تهاجمی‌تری در دریای اژه و مدیترانه شرقی اتخاذ کند