🌷🍃 پیشه اصلی خانواده‌اش کشاورزی بود و یزدان نیز از‌‌ همان کودکی به‌ واسطه تلاش و کار در مزرعه، خیلی زود با رنج و مشقت‌های زندگی آشنا شد و در نوجوانی با کوله‌باری از تجربه همواره یار و غمخوار والدینش در سختی‌ها و مشکلات بود به‌طوری‌که پدر و مادرش بسیار به او متکی بودند و بسیار نیز او را دوست می‌داشتند. 🌷🍃 سال ۱۳۵۷ش با این‌که نوجوانی ۱۴ ساله بود اما به‌همراه عده‌ای دیگر کفن به تن، در تظاهرات شرکت می‌کرد. 🌷🍃 هنگامی‌که یزدان به سن سربازی رسید، پدر بزرگوارش به‌دلیل علاقه وافر و دلبستگی زیادی که به وی داشت، تمایل چندانی به سربازی رفتن او نداشت و بسیار تلاش کرد که یزدان را از رفتن به خدمت باز دارد؛ اما بالاخره یزدان با اصرار زیاد نام‌نویسی نمود. او به والدینش گفته بود: «اگر ما نرویم چه کسی امام را یاری کند؟ انقلاب را چه کسی حفظ کند؟ امام حسین (ع) را نیز همین‌گونه تنها گذاشتند...»