یکی از اتفاقات مهم امروز، رفتن محمود واعظی از پاستور بود. آنچه در این چهار سال بر کشور گذشت ناشی از اقدامات رئیس دفتر روحانی بود که مملکت را مضحکه رفتارهای خود و برخی از اطرافیانش کرد. بلایی که واعظی، نوبخت، رحمانی فضلی، حسین فریدون، نهاوندیان و برخی از نزدیکانش مانند مصطفی سالاری بر سر کشور آوردند، اولاد چنگیز و تیمور نیاوردند. شاید از اولین افرادی بودم که نوشتم مملکت مضحکه و مسخره چه کسانی شده و چگونه ایرانِ ما را آماج منافع گروهی و باندی خودشان کرده‌اند. نبودن این افراد در قدرت که باعث می‌شود گروه بسیاری از لیسندگان اموال مردم هم با آن‌ها بروند می‌تواند امیدبخش باشد. 25 سال است که کار سیاسی می‌کنم، اما بی‌سوادتر از این جماعت ندیدم که چگونه منافع خود را با بیت‌المال ملت تامین می‌کنند. یادم می‌آید در دولت اول روحانی که واعظی وزیر ارتباطات بود، این وزارتخانه را تبدیل به مرکز رفت و آمد حزب سیاسی خود، یا همان اعتدال و توسعه کردند و در حالی که این حزب روی هم رفته در کل کشور 1500 نفر عضو نداشت، اما همه این 1500 نفر مهمترین پست‌های مدیریتی را اشغال کردند. @syriankhabar