🍃🌹شهید صارمی» حدود ۲۰ روز قبل از سقوط «مزار شریف» و به اسارت درآمدن و شهادت در افغانستان، دچار بیماری «آپاندیس» میشود که با مشکلات فراوان و تلاش و پیگیری دوستانش، به مدت پنج ساعت شبانه به دکتر رفته و سپس با توجه به وضعیتی که داشت وی را در محیطی کاملا غیربهداشتی با فقدان امکانات بدون وجود نور کافی و برق تحت عمل جراحی قرار میدهند.
🍃🌹بعد از گذشت ۲ روز از این جراحی به ایران اعزام میشود و با وجود اینکه دوران نقاهت خود را در «تهران» طی میکرد، پس از به اوج رسیدن جنگ افغانستان بر حسب تکلیف از طریق سازمان «ایرنا» و با توجه به احساس مسوولیت شرعی و حرفهای کار خبرنگاری و رسالتی که بر دوش داشت، مجددا ۱۴ مردادماه به کشور افغانستان و محل کارش «مزارشریف» اعزام شد و هفدهم مردادماه خبر سقوط «مزار شریف» و به خاک و خون کشیدن قتل عام زنان را در مدت زمان کوتاهی به ایران و سراسر جهان مخابره کرد؛ بعد از آن شنبه سیاه دیگر کسی نبود تا خبر شهادت و یا به اسارت درآمدن آن هشت دیپلمات و پرستوی عاشق، غریب و بیگناه را که در زیر زمین کنسولگری ایران به طور فجیعانه و با بیرحمی تمام توسط پیشرفتهترین سلاحهای آمریکایی به رگبار مسلسل بسته بودند را به دنیا مخابره کند.
🍃🌹وی با تنها سلاحش که ایمان و قلمش بود، در آن وضعیت بحرانی کشور مصیبتزده افغانستان توانست مظلومیت مردم ستمدیده، زجر کشیده و بیدفاع و بیگناه بهویژه مردم «مزار شریف» و جنایت گروه ضدبشری، متحجر و خائن طالبان را به طور صریح و سالم به گوش جهانیان برساند.
آری سرانجام پیکر گلوله باران شده صارمی از دیاری که سایه شیطان صفتی و دیو سیرتی استکبارجهانی بر سر مردم بیگناهش سنگینی میکرد، به وطن بازگشت.
🍃🌹نامگذاری روز خبرنگار
شورای فرهنگ عمومی کشور در اولین سالگرد این رخداد، هفدهم مردادماه را به پاس قدردانی از این مقام «روز خبرنگار» نامید.
بلکه الگویی باشد برای خبرنگارانی که گام در این وادی بیانتها مینهند تا بدون هیچ واهمهای روایتگر صحنههای عشق و ایثار در مقابل زورگویان و جباران ظالم باشند.