هوالحکیم
انتصاب محمدجواد شوشتری و علی محمد قلی‌ها، دو تن از متهمین املاک نجومی شهرداری تهران که یکی در واگذاری املاک و دیگری در بهره‌مندی از تخفیف حدود ۴ میلیاردی، متهم مشارکت در فساد اقتصادی هستند، به سِمت‌های "رییس حوزه ریاست" و "معاون اجرایی" رییس مجلس، نشان دهنده چند نکته است:
۱.افکار عمومی که همچنان از پرونده غیرشفاف املاک نجومی و انتشار تدریجی اسناد فساد سازمان‌یافته در شهرداری اسبق به اندازه حقوق‌های نجومی جریحه‌دار است، بر خلاف شعارهای پوپولیستی ریاست مجلس، کمترین ارزشی برای ایشان ندارد.
۲. این نخبگان فکری و ابزاری نیستند که برای منافع ملی تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری می‌کنند بلکه تیم‌ها و لابی‌ها و بله‌قربان‌گوها و "اتوبوس مدیران" هستند که بر مناصب تکیه می‌زنند.
۳.دولت‌ها و شهرداری‌ها و ده‌ها و صدها مدیر ارشد در سطح حاکمیتی و میانی می‌آیند و می‌روند اما بدون پاسخگویی درباره عملکرد گذشته خود به بخش نخبگانی جامعه و رسانه‌ها و مردم، بازهم در مناصب جدید گماشته می‌شوند.
۴.برخی همچون رضوی، مشاور رییس مجلس با برچسب‌زنی تکراری به عدالت‌خواهان بابت انتقاد از انتصاب‌های اخیر چنان از عبارت "کاسبان عدالت" استفاده می‌کنند که گویی عدالت‌خواهان در این سال‌ها از مطالبه عدالت به نان و نوایی رسیده‌اند؛ با وجود نقدهای سازنده ای که ممکن است به عدالت‌خواهان وارد باشد انگار نه انگار که آنها از همه مزیت‌های شغلی، رفاهی و اجتماعی محروم هستند و در بایکوت خبری توسط همه رسانه‌های اصولگرا و اصلاح‌طلب به سر می‌برند و انگار نه انگار که امثال رضوی یک دهه است با نواصولگرایی و سرمایه‌داری حزب‌اللهی بر سر سفره امام و انقلاب نشسته‌اند. چه کسانی واقعا "کاسب" هستند؟ آنها که خود را هزینه انقلاب کرده‌اند یا آنها که انقلاب را هزینه منافع جناحی خود می‌کنند؟ یا آنها که سکوت می‌کنند؟
🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI