مدتی بود که میخواستم پستی به اشتراک بذارم اما نمیشد دیگه برای خودمم عجیب شده بود که چرا جور نمیشه این پستو بذارم نگو بی حکمت نبوده! . این منم، با دو تا بچه کوچیک باید از کنار خیابون راه برم چون توی ایران پیاده رو ملک شخصیه افراد محسوب میشه و هر کسی مختاره که هر بلایی که دوست داره سر پیاده روی جلوی در خونش بیاره! . یکی یه متر برده بالا که هم سطح خونش بشه که یه وقت ورودی خونش پله نخوره! یکی یه متر کنده رفته پایین که زیر خونش پارکینگ بزنه که یه وقت حیاطش گرفته نشه! یکی دوست داشته بیست سی سانت لبه زده یکی... . نتیجه این که راه رفتن توی پیاده رو برای مادری که با کالسکه و سه چرخه بچه شو میبره بیرون رسما حکم صخره نوردی داره و پدر دست و کمر خودش که درمیاد به کنار ممکنه هر آن کالسکه یا سه چرخه چپ بشه و جون طفل معصوم به خطر بیوفته! . حالا این رو میشه یه گوشه‌ی دلت جاکنی اما اسفناک تر از اون اینه که خیلی راحت از پیاده رو به عنوان پارکینگ شخصی استفاده میکنن! ینی ماشینشونو میذارن تو پیاده رو که هم زیر سایه باشه و آفتاب اذیتش نکنه(😐) هم یه وقت خط نیوفته به قیمت بازی با جون دیگران!!! . لطفا لطفا لطفا یک نفر به داد ما عابرین پیاده مخصوصا مادرانی که بچه‌ی کوچیک دارن برسه تا شاهد پرپر شدن مهسا سادات های جدید نباشیم!!! . پ.ن: آهی که از نهاد برآید...😅😔 . #یاد_بگیریم #پیاده_رو_ملک_شخصی_نیست #پیاده_رو_پارکینگ_شخصی_نیست #لطفا_نشر_دهید