از شب گذشته که تصویر وزیر امور خارجه «جمهوری اسلامی ایران» را در کنار سفیر مافیای باکو در بیمارستان شهدای تجریش و عجز لابه او برای اینکه سفیر خانواده منحوس و ضد خدایی علیف قبول کند حادثه حمله به سفارت این خانواده دزد در تهران یک اتفاق تروریستی نبوده بلکه حادثه‌ای جنایی و شخصی بوده است سردرد دارم! برای کسی که تاریخ خوانده، برای کسی که در مورد ایران نوشته و برای کسی که می‌بیند که جمهوری اسلامی چگونه رژیم‌های قاجار و پهلوی را بابت وا دادنشان در برابر سفرای روس، انگلیس و آمریکا تحقیر می‌کند و خودش نیز همین راه را می‌رود، دیدن این صحنه واقعاً دردآور بود. جریان‌های پانترک و لابی‌های رژیم باکو در تهران حالا باید خوشحال باشند و با دمشان گردو بشکنند که در دولت رئیسی همانند دولت شیخ حسن سوارند و خیلی خوب هم راه سوار شدن را پیدا کرده‌اند. این جملات و کلمات را کسی می‌نویسد که در طول چند ماه گذشته تمام تلاشش را کرد تا از تمامیت و از موضع درست نظام در آشوب‌ها حمایت کند اما امروز دولت و دستگاه دیپلماسی در جایگاه دفاع نیستند. این حجم از حقارت را تا الان به چشم ندیده بودم... @syriankhabar