صحرای افریقا، به ویژه مناطق غربی آن بسیار اهمیت دارند. این کشورها برای دو قرن در استعمار فرانسه و اسپانیا بوده و مصائب بسیاری را متحمل شدند. باوجود منابع بسیار، اما استعمار هیچ کاری آنجا نکرد. به قول رئیس جمهور اسبق سنگال، آن‌ها حتی یک کارگاه دوچرخه سازی هم برای آن‌ها نساختند و گفتند شما کارخانه و کارگاه می‌خواهید چکار، محصولات غذایی و معدنی برای ما بفرستید، ما هم به جایش برای شما کالا می‌فرستیم و این رابطه هنوز هم میان برخی از این کشورها ادامه دارد. ایران اما نگاهش بسیار متفاوت است. جامعه المصطفی (ص) در طول چند دهه گذشته افراد بسیاری را از کشورهای این منطقه جذب و آموزش داد و امروز برخی از آن‌ها به مقامات اثرگذاری تبدیل شده‌اند که هر کدام می‌توانند سیاست‌های کشورشان را تغییر دهند. اخراج اشغالگران و نظامیان فرانسوی و آلمانی از دو کشور مالی و بورکینافاسو، مقدمه‌ای بر یک رویداد بسیار بزرگ‌تر در این مناطق وسیع، فقیر و ثروتمند است. هر چند ایران در برخی حوزه‌ها به شدت بد رفتار می‌کند، اما امید می‌رود دستکم سیاست درستی که سال‌ها پیش در افریقا شروع شد را به شکل بسیار خوبی ادامه دهد. @syriankhabar