حالا دیگه میتونم اسمم رو کامل بنویسم این اولین بار نیست که در این صفحات می نویسم. در نگارش و تهیه مقالات با موضوعات مختلف که همگی حول محور مقاومت و شهدا بود شرکت کرده بودم. در ابتدا بدون اینکه اسمم را بنویسم انجام میدادم. بعداً فقط با نام خودم شروع به نوشتن کردم. اما امروز در محضر مقاومت و شهدا، دیگر نیازی به کوتاه کردن نامم نیست، من خدیجه فؤاد شکر هستم. دختری که در سایه پدری بزرگ شد که صحبت از شهادت و شهادت همیشه بر زبان و ذهنش بود. صحبت از شهدا در داستان هایی که پدر برای دخترش تعریف می کند سهم زیادی داشته است. امری که پس از سالها و سالها به تشویق من برای نوشتن این «قصه ها» و نقل آنها در مقالات، گزارش ها و مطالب رسانه ای مختلف تبدیل شد که همگی حول محور مقاومت، جهاد و شهادت می چرخد. بخشی از نوشته خانم خدیجه فؤاد شکر در روزنامه الاخبار که پنجشنبه گذشته نوشتن ، بعد از اعلام‌خبر شهادت پدرشون : https://al-akhbar.com/Politics/385143?utm_source=tw&utm_medium=social&utm_campaign=paper