⁉️آیا حضور فرزندان و بستگان مسئولین در سیاست اشتباه است؟ فرزندان رهبر انقلاب همسر شهید رئیسی فرزند شهید ستاری دختر پزشکیان و چند نکته در روزهای اخیر ... بحثی در شبکه های اجتماعی به بهانه ی عکس فرزند محمد رضا عارف در یک جلسه ی دولتی صورت گرفته است برخی کاربران اصلاح طلب گفته اند: این بحثی انتقام جویانه و هدفمند است از سوی طیفی در اصلاحات علیه عارف! برخی اکانت های اصولگرا (عبدالله گنجی) گفتند: عارف به سرنوشتی که لاریجانی و ناطق نوری در این سو دچار شدند؛ در آن سو دچار شده و این حملات از این بابت است (و الا چرا با دیگر آقا زاده های اصلاح طلب کاری ندارند و ...) فارغ از تمام این بحث ها فرزند معاون اول در یک جلسه ی دولتی حضور داشته و با توجه به جمله ی معروف "ژن خوب" که سال‌ها قبل توسط او مطرح شد این اتفاق، منفی برداشت شده است اما... آیا حضور آقازاده ها و اقوام مسئولان در قدرت اشتباه است؟ در این خصوص دو نکته وجود دارد اول: همه ی ما نسبت به آقا زاده ها به ویژه بی هنرانی که جز هزینه سازی هیچ نداشته اند مرزبندی صریحی داریم دوم: نمونه هایی وجود دارد که نشان میدهد آقازاده یا اقوام افراد معروفی در قدرت بوده‌اند و خروجی مثبتی داشته اند حالا یک سوال مطرح است: اگر کسی فرزند یا از بستگان یک مسئول باشد و اتفاقا کار آمد هم باشد تکلیفش چیست؟ چطور باید خودش را اثبات کند و آیا چون از بستگان است دیگر حق حضور در قدرت ندارد ما در این سال‌ها چهره هایی را داشته ایم که حضورشان در قدرت به معنای آقازادگی یا فامیل زادگی با فساد و رانت همراه نبوده است نمونه هایی از این دست را مرور میکنیم: ۱.همسر شهید رئیسی (که استاد دانشگاه بود و بعد در دولت فعالیت کرد) ۲.فرزند شهید ستاری (سورنا ستاری) از نخبه‌های ایران که اتفاقا خروجی مثبتی داشت. ۳.دختر مسعود پزشکیان (که فعلا چیزی از رزومه اش نمیدانیم) اما منش و شخصیت او طوری بوده که تا اینجا جامعه گاردی نسبت به آن ندارد. ۴.آقای حداد عادل (از بستگان رهبر انقلاب) ۵.فرزندان رهبری و ... (که البته سمت دولتی نداشته اند) موارد فوق را ببینید و به این فکر کنید: اگر کسی کارآمد بود گناهش چیست که فامیل مسئولان است؟ پاسخ روشن است: اگر کسی فرزند مسئولی بود و رزومه‌ی خوبی داشت اتفاقا سیستم باید بتواند از این فرد بهره مند شود (موارد فوق که مسئولیت گرفته و موفق بوده اند نشان از این درک از سوی سیستم دارد) (منظور از رزومه هم این است که خروجی مثبتی دیده شود.) برخی افراد هستند که وقتی میگوییم رزومه برای مثال می‌گویند دبیر شورای فلان، مشاور فلان، مذاکره کننده ی ارشد فلان ... نه این منظور نیست این فرصت هایی ست که کشور به او داده حالا باید روشن شود در این یک جهان فرصت چه کرده است) اما یک نکته مهم: این افراد در صورتی که صلاحیت دارند و قرار است مشغول شوند باید رسماً سمت بگیرند اگر صرفا حضور یابند این سوال پیش می آید که آیا صرفا به خاطر نسبت فامیلی حضور دارند؟ (برای مثال با توجه به اینکه افکار عمومی نسبت به دختر پزشکیان دید منفی ندارد اگر قرار است مشغول شود بهتر است مسئولیتی برای ایشان تعریف شود (کما اینکه در نظر گرفته شده) تا بحثی وجود نداشته باشد اما در روزهای اخیر و به بهانه ی داغ شدن بحث آقازادگی اکانت های نزدیک به آقای سعید جلیلی نوشته اند: بهترین رفتار را او کرد که خانواده اش به واسطه ی او جلوی دوربین دیده نشده اند ! این مسئله هم اتفاقا با در نظر گرفتن مثال‌هایی که بالاتر زدیم غلط است و شیوع آن توسط این اکانت ها موجب درک غلط هواداران ایشان میشود اگر اطرافیان یک مسئول هنری دارند چرا آن مسئول باید محدودیت هایی برای حضورشان تعریف کند؟ آیا رهبر انقلاب نسبت به حلقه ی نزدیک خود از آقای حدادعادل یا برادران یا فرزندانش چنین کنشی داشته؟ اتفاقا اینکه برخی مسئولان زنان و فرزندان خود را در پستو پنهان می‌کنند این انگاره را در ذهن به وجود می آورد که میدانند ممکن است از جانب اینها (به دست عدالت خواهانی مغرض از جنس آنهایی که اطراف خودشان هستند) به بهانه ی مدل و قیمت کیف و کفش و لباس آن آقا زاده برای پدر چالشی به وجود بیاید لذا پدر وجودش را ندارد آنها را رو به روی دوربین بیاورید و در پستو پنهان کرده تا به آقازاده های دیگران تاخته شود و خودش قدیس بماند بر خلاف مشی رهبر معظم انقلاب که در خصوص خانواده اش با مردم صددرصد شفاف بوده کما اینکه ده ها فیلم و عکس از فیلم حضور مردمی فرزندان ایشان در همه جا وجود دارد. اینها مواردی ست که در بررسی مسئله ی آقازادگی باید مورد توجه قرار بگیرد تا فقط از یک جنبه مسئله دیده نشود و مخاطب انقلابی ناخواسته توسط سوپرانقلابی ها به موجودی کینه توز که فقط نفرت می‌پراکند و درکی متفاوت ندارد تبدیل نشود ✍اقتباس از کانال بچه های انقلاب