- برداشت عجیب و غلط سعید جلیلی از کلمه‌ی وفاق - چرا برداشت جلیلی هیچ ربطی به نگاه امام خامنه‌ای به مسئله ی وفاق ندارد؟ - آقای جلیلی کاش سخنان امام جامعه درباره‌ی وفاق، معاویه و امام حسن را می‌خواندید یکی از اتفاقات خوبی که پس از انتخابات رخ داد این بود که سعید جلیلی تصمیم گرفت کمی بیشتر اظهار نظر کرده و کنشگری داشته باشد تا آنها که تهمت می‌زنند او کارنامه ندارد بتوانند او را به قضاوت بگذارند. جلیلی در روزهای اخیر این جملات را در خصوص وفاق مطرح کرده است: وقتی می‌خواهیم مسئولیتی را به شخصی محوّل کنیم، معیار انتخاب ما باید «عمل صالح» او باشد. وفاق، حول محور عمل صالح شکل می‌گیرد. جمله ای که ایشان مطرح کرده و در بالا می‌بینید در ظاهر زیباست اما در باطن خلاف نگاه رهبری و بی حد ترسناک است. به دلایلی که توضیح میدهیم. اول یک سوال: عمل صالح یعنی چه؟ عمل صالح به زبان ساده یعنی ۱. عملی که خدا خواسته باشد ۲. برای رضای خدا باشد. مسئله ی مهم تر: عمل صالح شرط رستگاری است. (یعنی پیامبر و بزرگان از ما خواسته اند: اگر توانستیم عمل صالح انجام دهیم بلکه عاقبت بخیری شویم) و مسئله ی مهم تر: اگر حالا شما کار خوبی انجام دهید لزوماً موفق به انجام عمل صالح نشده اید و درک این مهم فقط بر عهده ی خدا و مسئولین است. چگونه؟ پاسخ روشن است: شما کار خوب کردید (شرط اول) اما شرط دوم که برای رضای خدا باشد در قلب شماست (نه سعید جلیلی، نه بالاتر و نه پایین، وسیله ی سنجش ندارند که بفهمند برای رضای خدا بوده یا نه) ما هنوز به این بخش نرسیده ایم که این جمله‌ی جلیلی خلاف نظر رهبری است. فعلا به این نکته توجه کنید: اگر همین حالا بگوییم هرکسی کار خوبی کرد ملاک وفاق است یعنی چه؟ مثلا اگر یک نفری جلوی رسانه ها کار خوبی کرد او عمل صالح انجام داده؟ از کجا بفهمیم برای رضای خدا بوده؟ از کجا بفهمیم دیگرانی در خفا چنین عملی ندارند؟ آیا با ملاک قرار دادن عمل صالح (که بخش دومش یعنی رضای خدا را نمی توانیم تشخیص بدهیم) ناخواسته ریا کاری را رواج نمی‌دهیم؟ رهبر انقلاب همین ها را میداند که در پاسخ به اینکه وفاق حول چه چیزی باید شکل بگیرد میگوید: وفاق مردم حول نظام اسلامی، حول احکام مقدّسه اسلام، حول قانون اساسی - که قانون اساسی هم منطبق بر احکام اسلامی است - حول قوانین کشور - که لااقل اغلب آنها منطبق بر قوانین اسلامی است باید شکل بگیرد. امام خامنه ای حرفی از "عمل صالح" نمیزند چون من و شما اساسا ترازوی سنجش برای این مهم نداریم. ضمنا امام خامنه ای تفاوت معاویه و امام حسن را اینطور بیان می‌کنند که معاویه بر منطقه‌اى حکومت می‌کرد که در آن مطلقا اختلاف و نفاق نبود و امام حسن به حکومت منطقه‌اى رسید که در آن مطلقا اتّحاد و وفاق نبود؛ یک منطقه‌اى سرتاپا اختلاف. سوال از سعید جلیلی: آیا در حکومت امام حسن که بخشی با ایشان اختلاف داشتند، وفاق حول عمل صالح (که معصوم می‌تواند تشخیصش دهد) مشکل را حل میکردم یا حول موضوعی وحدت آفرین؟ صدها جمله ی دیگر میتوانیم از امام جامعه بیاوریم که با مرورش می‌توان به یقین رسید (جساراتا) پرت ترین تعریف از وفاق که هیچ ربطی به آن ندارد همین جمله ی زیبای سعید جلیلی است. اما چرا پرت بودن جمله ی سعید جلیلی مهم است؟ چون ما عادت کرده ایم ۴ سال یک بار بشنویم او اصلح و نماد انقلاب است. نماد انقلاب یعنی کسی که درکی از رهبر انقلاب دارد. وقتی جلیلی از عمل صالح برای وفاق و مسائلی از این دست (که دقیق نیست) صحبت میکند نتیجه یکی همین می‌شود که شما به خاطر اینکه او دغدغه ی حجاب دارد می‌خواهید به او رای بدهید، مجری می آید و می‌پرسد اگر به خاطر حجاب مغازه ای تعطیل شد تو چه می کنی (یعنی در این لحظه که کشور درگیر آشوب است و سعودی اینترنشنال خبر را رفته و ملت به جان هم افتاده اند و نیاز به نظر فوری رئیس جمهور است ایده ات چیست) و ایشان می‌گوید: به عمق راهبردی مسئله نگاه میکنم. جناب جلیلی، اگر وفاق را حول عمل صالح شکل دهیم، تو می‌خواهی تشخیص بدهی که افراد عمل صالح داشته اند یا نه؟ بخش دوم شرط عمل صالح که "رضای خداست" را چطور می‌خواهید از دل فرد در بیاورید و بسنجید؟ امام جامعه صدها جمله درباره ی وفاق دارد که یکی این است: وفاق‌ به‌ معنای‌ خوشبین‌ بودن‌ جناح‌ها و گروه‌ها و تحمل‌ و کمک‌ به‌ یکدیگر و پرهیز از تشنج‌، درگیری‌ و اهانت‌ است‌. کاش جناب جلیلی که نماینده ی رهبری است قبل از سخنرانی، این جملات را می‌خواند که پامنبری ها از بیانات ایشان تبیین بیانات رهبری را دریافت کنند و به اشتباه نیفتند. ایشان سرمایه ی جبهه انقلاب است و ما دوست داریم این سرمایه چیزهایی که نزدیک به امر مولا و رهبر ما نائب امام زمان است را بگوید نه چیزهایی دیگر