✳️ من به این دانشجویان قول داده‌ام! وقتی [علامه ] برای سخنرانی دعوت می‌شدند، اصلاً برایشان مهم نبود که جایی بروند که مثلاً دوهزارنفر بیایند. یادم می‌آید قرار بود برای گروهی از دانشجویان دانشگاه آزاد یکی از شهرهای شمال کشور سخنرانی کنند. چند روز قبل از اینکه ایشان بخواهند برای سخنرانی به آن‌شهر بروند، سمیناری در انگلستان در حوزۀ اسلام‌شناسی برگزار شده بود و مسئولان از ایشان خواسته بودند آنجا بروند و سخنرانی کنند؛ اما ایشان نرفتند و گفتند: «[آن‌نشست] با این روز که من قول دادم تلاقی می‌کند. من به این بچه‌ها قول داده‌ام، به این دانشجویان قول داده‌ام، اینها منتظر من هستند. من نمی‌روم، یکی دیگر لندن برود.» اگر کسی واقعاً اخلاص نداشته باشد، چه می‌کند؟ دلیل می‌تراشد که آنجا سمینار جهانی است و اینجا محلی، اما ایشان که هدفشان هدف الهی بود، می‌دانستند کسی که اخلاص دارد، باید روابط اجتماعی‌اش نیز درست باشد و گفتند: «من قولی داده‌ام و باید به این قول وفا کنم.» نگاهی به اندیشه‌های چند شخصیت فکری معاصر صفحات ۱۳۳ و ۱۳۴. @Ab_o_Atash