✳️ آنچه گیر عرفات از قرارداد اسلو آمد! در آگوست ۱۹۹۳ هنگامی که درخواستی از عرفات برای ملاقات فوری او در تیرانا دریافت کردم، در شمال یمن بسر می‌بردم. من بلافاصله با هلیکوپتر به پایتخت برگشتم و رهبر ساف را در حالی ملاقات کردم که به ‌نظر کاملاً هیجان‌زده و شادمان می‌رسید. او به من گفت مذاکرات صلح موفقیت‌آمیز بوده و اسرائیلی‌ها نیز به سمت ایالات‌متحده حرکت می‌کردند تا به دولت کلینتون درباره این دستاورد بزرگ خبر بدهند. گذشته از تمام موارد مطرح‌شده، عرفات روی این مساله تأکید داشت که در توافقنامه، بر تأسیس تشکیلات ملی فلسطینی با انتخاب رئیس‌جمهور و اعضای پارلمان ملی صحه گذاشته شده است. چند هفته بعد، رزالین و من به مراسم امضای توافقنامه در کاخ سفید دعوت شدیم. در این مراسم که توسط بیل کلینتون برگزار شد، نخست‌وزیر رابین و یاسر عرفات قرار بود به صورت علنی «صلح» را اعلام کنند... به‌طور خلاصه، توافق اسلو شامل عقب‌نشینی مرحله‌ای نظامیان اسرائیلی از کرانه غربی، تأسیس تشکیلات خودگردان فلسطینی با مقامات انتخاب‌شده و یک انتقالی پنج‌ساله که در جریان آن، امکان حل‌وفصل معضلات و مسائل مهم‌تر و جدی‌تر از طریق مذاکره وجود داشته باشد، می‌شد. رابین، پرز و عرفات هرچند با دریافت جایزه صلح نوبل، به‌خاطر نقش تاریخی خود در رسیدن به این دستاورد مورد تقدیر قرار گرفتند اما در هر دو سو، عناصر تندرو مخالفت شدیدی را ابراز می‌کردند... با وجود آنکه اسرائیل، ساف را به عنوان تنها نماینده فلسطینیان در مذاکرات صلح می‌شناخت و قول داده بود ظرف ۵ سال آینده پیشرفت بیشتری در عرصه صلح صورت بگیرد، عرفات در عمل موفق نشد در مواردی چون زمان‌بندی خروج و عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی از اراضی اشغالی نتیجه‌ای معین بگیرد. در واقع آنچه از موافقتنامه اسلو نصیب عرفات شد، تضمین تشکیل نوعی دولت فلسطینی و باقی‌ماندن خود در قدرت بود. عرفات در قدرت باقی‌ می‌ماند تا بتواند امورات فلسطینیان را در کرانه غربی و غزه مدیریت کند. [در حالی‌که] اسرائیلی‌ها در این میان، هم خواسته‌های بیشتری داشتند و هم دستاوردهای بیشتری نیز به دست آوردند. انتشارات صمدیه صفحات ۱۷۱ تا ۱۷۳. @Ab_o_Atash