✳️ آرزوی مائو برای چین پس از انقلاب کمونیستی چین در سال ۱۹۴۹، به دستور مائو دیوارهای کهنسال شهر را برچیدند و میدانگاه تنگی را که در برابر شهر ممنوع بود به میدان عظیمی بدل کردند که چهارصد هزار متر مربع وسعت دارد. می‌گویند معماری پیر که از زیبایی و ارزش باستانی شهر آگاه بود، نقشه شهر را در مقابل «صدر مائو» گسترد و با توصیف هنر و ظرافتی که در معماری آن به‌کار رفته بود، به التماس از او خواست که از نابودکردن بافت سنتی شهر منصرف شود و آن‌ را به صورت گردشگاهی باستانی بر جای گذارد، و بناها و خیابان‌های تازه را در آن‌ سوی دیوارها بسازد. ولی مائو دستی به سراسر نقشه کشید و گفت: «می‌خواهم به‌‌جای این دیوارها و باغ‌ها همه‌جا کارخانه‌هایی ببینم که دودشان آسمان را سیاه کرده است.» امروز آرزوی مائو تحقق یافته و آسمان پکن سراسر غرق در دود و دمی است که کارخانه‌ها و اتومبیل‌ها به‌پا کرده‌اند. #محمد_دهقانی #یادداشت‌های_پکن نشر نگاره آفتاب صفحات ۵۲ تا ۵۴. @Ab_o_Atash