✳️ حکایتی از زیارت عاشورا از مرحوم آیت‌الله حاج شیخ‌ عبدالکریم حائری نقل شده است: اوقاتی که در سامرا مشغول تحصیل علوم دینی بودم، اهالی سامرا به بیماری وبا و طاعون مبتلا شدند و همه‌روزه عده‌ای می‌مردند. روزی در منزل استادم مرحوم سیدمحمد فشارکی، عده‌ای از اهل علم جمع بودند ناگاه مرحوم آقامیرزا محمدتقی شیرازی تشریف آوردند و صحبت از بیماری وبا شد که همه در معرض خطر مرگ هستند. مرحوم میرزا فرمود: اگر من حکمی بکنم آیا لازم است انجام شود یا نه؟ همهٔ اهل مجلس پاسخ دادند: بلی. فرمود: من حکم می‌کنم که شیعیان سامرا از امروز تا ده روز همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شوند و ثواب آن را به روح نرجس خاتون -والدهٔ ماجدهٔ حضرت حجت بن الحسن«ع»- هدیه کنند تا این بلا از آنان دور شود. اهل مجلس این حکم را به تمام شیعیان رساندند و همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شدند. از فردای آن‌روز تلف شدن شیعه موقوف شد و همه‌روزه تنها عده‌ای از سنی‌ها می‌مردند به‌طوری که بر همه آشکار شد. برخی از سنی‌ها از آشنایان شیعهٔ خود پرسیدند: سبب اینکه دیگر از شما کسی تلف نمی‌شود چیست؟ آنان گفتند: زیارت عاشورا. آنها هم مشغول شدند و بلا از آنها بر طرف شد. صص ۳۹۹ و ۴۰۱. حکایت شماره ۱۴۸. https://eitaa.com/Ab_o_Atash