شهید نوریک باباخانیانس متولد دهم اردیبهشت سال ۴۲ و از شهدای ارمنی بود که سیزدهم خرداد سال ۶۷ در منطقه شرهانی به شهادت رسید. ژوریک برادر بزرگتر شهید نوریک باباخانیانس است که از او می‌خواهیم تا خاطرات خود با برادر شهیدش را بازگو کند اما او معتقد است که "روزگار زندگی ما با نوریک خاطره نیست بلکه بخشی از قلب ماست، همان‌جایی که او به دنیا آمده و روزگار ما با او شاید برای اطرافیان خاطره باشد ولی برای مادر و نزدیکان, گوشه‌ای از قلب است". او با اینکه برایش کمی سخت است تا بخواهد بخشی از آنچه را در قلب و خاطر او هست بازگو کند اما لب به سخن می‌گشاید و می‌گوید: زمانی که نوریک شهید شد ۲۵ سال سن داشت. او در سن ۲۳ سالگی به خدمت سربازی رفت، دلیلش هم این بود که دید همۀ دوستانش رفتند و گفت "نمی‌توانم بلاتکلیف بمانم، جنگ هم که شروع شده و به‌هرحال وظیفۀ اجتماعی است و باید رفت" و مدت ۲۳ ماه خدمت کرد. زمانی که به خدمت رفت به‌عنوان نماینده لشکر ۷۷ خراسان در تهران وظیفه تأمین مایحتاج همرزم‌هایش در جبهه را به‌عهده داشت و چون با تعمیرات خودرو آشنا بود, پس از مدتی در اکیپ مهندسی لشکر مشغول به خدمت شد. بیست و سومین ماه خدمتش بود که برای انتقال یکی از وسایل ترابری سنگین در منطقه عین‌خوش شرهانی به‌همراه ۶ نفر از همرزمانش که آنها مسلمان بودند به خط مقدم می‌رود و در همین حین خودروی آنها هدف خمپاره قرار می‌گیرد و همه آنها شهید می‌شوند.