امیرالمومنین علیه السلام آمیخته با سلوک معنوی و اخلاقی آن حضرت بود. یکی از ویژگی‌های سیاست‌ورزی حضرت امیرالمومنین (ع)، پرهیز از مکر و فریب بود، در حالی‌که در نظام‌های سکولار و نگرش‌های مبتنی بر جدایی دین از سیاست، استفاده از هر روشی از جمله مکر و حیله اشکالی ندارد. در مکتب سیاسی مولای متقیان، توسل به ظلم و دروغ برای پیروز شدن جایگاهی ندارد و حضرت علی (ع) به طور جدی از مردم می‌خواستند که با تملق و چاپلوسی با او سخن نگویند. رفتار آن حضرت با همه افراد و جریان‌های معارض و مخالف، یکسان نبود و میان آن‌هایی که با وجود داشتن اهداف حق، از روی جهالت و قشری‌گری، به راه انحراف و اشتباه می‌افتادند، با افرادی که از ابتدا در راه باطل بودند، تفاوت قائل می‌شدند، ضمن اینکه آن حضرت در مقابل انحراف و توسل به ظواهر دینی، قاطعانه می‌ایستادند. امام خامنه ای ۸۸/۶/۲۰