آن موقع ها رفتن به كربلا آرزوي همه بود، هر وقت شهيد مي خواست سوار قطار شود و به جبهه برود همراه او مي رفتم و زماني كه سوار قطار مي شد به او مي گفتم ،اميدوارم بروي كربلا. يك بار هم داشتم از زير قرآن ردش مي كردم تا برود مكه، حج واجب ( در زمان جنگ با اينكه شهيد جنابان تا آخر يك بسيجي ماند اما به خاطر توانمندي هايي كه از خود نشان داده بود به سمت فرماندهي رسيد و در همين رابطه مقامات بالاتر براي تشكر از زحمات ايشان او را به مكه فرستادند) به او گفتم مادر تو با وجود جواني به حج مي روي ،اما من نتوانستم و سعادت نداشتم، رو كرد به من و گفت مادر نماز شب بخوان ، حج مي روي ، يك سال نشده بود كه به حج رفتم البته آن زمان ديگر محمد ابراهيم شهيد شده بود.