او از پنج سالگی به مكتبخانه رفت و پس از آن در سن هفت سالگی وارد دبستان شد، از همان دوران كودكی به همراه پدر در آیین های مذهبی و نماز جماعت حضور می یافت و این امر سبب شد با مسائل دینی و مذهبی و مراجع عظام و علما آشنا شود. جواد پس از پایان دوره ابتدایی، مقطع راهنمایی را شبانه خواند چرا كه در كنار تحصیل كار هم می كرد و پس از آن به عنوان درجه دار وارد 'ارتش' شد. جوّ ناسالم ارتش، مجال ماندن را از او گرفت از اینرو، پس از 20 ماه ماندن در ارتش و گذراندن آموزش های نظامی و كسب تجربه رزمی، استعفا داد و خارج از ارتش مشغول به كار شد، ولی در كنار كار كردن از مطالعه غافل نبود و با مطالعه و انس با طلبه های علوم دینی بر شناخت و بینش اسلامی و سیاسی خود می افزود. به گفته پدر شهید دل آذر؛ قدمش بابركت و در شجاعت كم نظیر بود، از همان دوران نوجوانی فرزند انقلاب بود، تظاهرات راه می انداخت، حكومت نظامی را می شكست، اعلامیه پخش می كرد، شعار می داد و مراكز فساد را از بین می برد، در بازگشایی مدرسه علمیه فیضیه نقش داشت و از هیچ قدرتی هراس نداشت. همین شجاعتش موجب شد تا یك روز تیشه برداشته و اسم شاه را از بالای حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) بكند و عكس امام خمینی (ره) را به جای آن نصب كند.