سید حکیم نمونه بارز یک فرمانده ولایی و به تعبیر بچه ها، حاج قاسمِ لشکر فاطمیون بود. چهره نورانی و آرام و بشاشی داشت .او را که میدیدم به یاد این روایت میافتادم که "مؤثرترین زمینه سازان ظهور امام زمان(عج) سپاهیان عجم هستند." ... او را در نزدیکی قرارگاه دیدم و مثل همیشه خسته، اما خندان! گفتم سید خسته نباشی! چرا روی زمین نشستهای؟ خدا بد نده سید جان! تبسّم خود را امتداد داد و گفت: چیزی نیست منتظر حاج قاسم عزیزم، تا فرمان بگیرم و بعضی گرهها را باز کنیم! در بعضی از جلسات او را دوشادوش حاجی میدیدم و لذت میبردم، از اینکه چقدر حاجی دوستش دارد، و چقدر او پروانه صفت است و تا جایی که خود نیز منبع نور شده بود. دلم برای لبخندهای ملیحش تنگ شده؛ صورتش چون ماه همیشه برایم میدرخشید. هنوز شوک وارده به فرماندهان و مسئولین جهادی را در خبر پرواز شهید «سید حکیم» فراموش نمیکنم! هرگاه گریه ها و سوز و اشک حاج قاسم را در خبر شهادت ایشان به یاد میآورم، ناخودآگاه دلم میلرزد و اشکم جاری میشود، حتی هماکنون که برای شما مینویسم. «سید» میگفت: ما داریم نوکری میکنیم تا امام زمان(عج) با مشکلات کمتری تشریف بیاورند!