◾️عن جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) :
إِنَّ فَاطِمَةَ (سلام الله علیها).. لَتَشْهَقُ شَهْقَةً فَلَا يَبْقَى فِي السَّمَاوَاتِ مَلَكٌ إِلَّا بَكَى رَحْمَةً لِصَوْتِهَا وَ مَا تَسْكُنُ حَتَّى يَأْتِيَهَا النَّبِيُّ (ص) فَيَقُولُ يَا بُنَيَّةِ قَدْ أَبْكَيْتِ أَهْلَ السَّمَاوَاتِ وَ شَغَلْتِهِمْ عَنِ التَّسْبِيحِ وَ التَّقْدِيسِ فَكُفِّي حَتَّى يُقَدِّسُوا فَ «إِنَّ اللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ»
▪️زمانی که خاتون حضرت فاطمه الزهراء (علیها السلام) بر سیدالشهداء (علیه السلام) می گریند،... آرام نمی شوند و چنان می گریند که ملائک از بکاء ایشان، می گریند و می نالند؛ تا زمانی که رسول خدا (صلوات الله علیه) می فرمایند:
.. ای دخترم، از گریه باز ایست تا ملائک دوباره به تقدیس مشغول شوند، «همانا خداوند امر خود را به اتمام می رساند» (سوره طلاق، آیه ۳)
📓کامل الزيارات، ج۱، ص۸۷