وصیتنامه شهید «داوود تهمتن»
«بسم الله الرحمن الرحیم
مادر جان
به خدا قسم هنگامی که به مرخصی میآیم و چشمم به خانواده شهدا میافتد انقدر پیش این خانوادهها شرمنده میشوم که از خدا میخواهم که مرا در این عملیات سرنوشتساز از این همه درد و رنج نجات دهد و شهادت را نصیب این بنده حقیر بکند، هر چند لایق آن نیستم. این دنیا برای من حکم زندان را پیدا کرده و در نبود همرزمانم هر روز این حصار تنگتر و تنگتر میشود.
اگر پاهایم از پیکرم جدا نشده بود آنها را به حالت دو بگذارند تا ببینند چگونه با جهش سریع و حرکت شتابد، به سوی معشوق روان بودم.
و اگر شهید گمنام شدم روزهای پنج شنبه (شبهای جمعه) که میآیید گلزار شهدا، رو به سوی کربلا کنید و برایم فاتحه بخوانید.
خدایا به حق محمد و آل محمد (ص) همه ما را مقام رفیع شهادت اعطا بفرما. خدایا به حق محمد و آل محمد (ص) قلب نازنین امام زمان (عج) حجت ابن الحسن [را] از ما خشنود بگردان.
خدایا به حق محمد و آل محمد (ص) رزمندگان اسلام را هر چه سریعتر به کربلای حسین(ع) برسان.
الهی آمین یارب العالمین»