به نقل ازبرادرشهيد (علي اكبر مومني) محمدباقر مردعمل بود،مجاهدي مقتدر،پاسداري راستين ورزمنده اي جسور.بيش ازبيست سال باهم بوديم.هيچ موقع حركتي برخلاف شرع اسلام واخلاق اسلامي نداشت داراي قلبي پاك ومطمئن بودهميشه آرام ولباني متبسم داشت امادردرون اوغوغايي بودكه فقط خودش وخداي خودش مي دانست كم حرف مي زدوكم سخن مي گفت وقتي شروع به حرف زدن ميكردخيلي متين و باوقارحرف مي زدآگاه وروشن وبيداربود.آنچنان درعبادت غرق مي شدكه دروجودش حالت خاصي مشاهده مي شد.با اينكه چندين بار به جبهه اعزام شد و درعمليات بيت المقس از ناحيه دست چپ به شدت مجروح شد اما همچنان براي بازگشت به جبهه دعا ميكرد تا اينكه مجدداً به جبهه اعزام شد و به آرزوي ديرينه خود رسيد. برادر شهيدم با اينكه 2،3ماه از ازدواجشان نگذشته بود و با اينكه دست چپش تا حدود 30%از كار افتاده بود لقاي پروردگارش را برهمه چيزترجيح داد ومرگ سرخ را انتخاب كرد نه مرگ زرد را. برادرشهيدم بيشترخصوصيات پدرشهيدم رابه ارث برده بود و عاقبت هم او مانندپدرشهيدم به درجه رفيع شهادت رسيد.