به علت جو خاص روشنفکری که بعد از انقلاب و با سوء استفاده گروهکها از آزادیی که نظام جمهوری اسلامی به ارمغان آورده بود، جو مسموم ضد مذهب شدیدا حاکم شد و گروهک ها ی منحرف و معاند در جذب دانشجویان فعال بودند، نامبرده با شناخت عمیق و ایمان سرشار و تعهدی که به اسلام داشت شدیدا در مقابل این خطوط انحرافی ایستادگی کرد و برای مشخص کردن حق از باطل بارها اقدام به مناظره با گروهک ها و جریانات معاند نمود. زمانیکه با تحریک کشور عراق، گروه های جدایی طلب و معاند نظام در استان خوزستان، قصد جدا کردن این خطه از مملکت اسلامی را داشتند نامبرده به همراه گروهی از اعضای انجمن اسلامی دانشکده پزشکی به خرمشهر جهت سرکوب عناصر ضد انقلاب اعزام شدند و به مبارزه مسلحانه با ضد انقلابیون پرداختند. در اردیبهشت ماه سال 1359 به علت تشدید جو مسموم و افزایش فعالیت گروهکهای ضد انقلاب در دانشگاهها و استفاده انها از دانشگاه به عنوان سنگری برای مبارزه با حکومت اسلامی تصمیم به تعطیلی دانشگاهها و اصلاح سیستم فرهنگی و آموزشی آنها گرفته شد که ایشان از حامیان و طرفداران این حرکت اصیل بودند.