گوشه ای از مناجات های شهید خدایا: به حق نورانیت خون شهیدانت، به حق گرمی خون ابا عبدالله الحسین(ع) در کربلا به حق تمامی اولیاء و صالحانت، پیراهن زیبای شهادت را بر تن من بپوشان. بار خدایا: اگر ما از عهده انسانیت بر نیامدیم، اگر دست جنایتکاران به معصیت آلوده است، تو آن خدای جمال و جمیل هستی که ذره ای از معرفت خود را نصیب ما کرده ای. اگر ما بندگی نتوانستیم کنیم. تو خدایی می کنی. و اگر ما کوچکیم تو بزرگی و رسم بزرگ و عظیم این است که جواب دهد، رسم بزرگ این نیست که جواب ندهد، قهر بکند. به حق آنچه را که خود فرموده ای. خدایا: تو خود نیک می دانی که عشقم به تو چیزی نیست که کتمان شود. خدایا: تو خود می دانی از قافله عقب افتاده ایم. خدایا گریه های مرا در شبهای تار دیده ای. خدایا: عشق مرا به شهادت می دانی. خدایا من این را از تو می خواهم اگر در جنوب اروند غواصی مسئله ای نیست، ناامیدی کار شیطان است ولی خدایا تو خود نیک می دانی که زبانم از بس گفته ام که شهادت را به من بنده از خواستن (گیر) می کند. به بزرگیت و به عظمتت از تو می خواهم که عمل شهیدان را داشته باشم. آنانکه از راه خلوص نیت با تو دعا کنند و دستشان را که به سوی تو بلند کنند مستجاب کنی دعایشان را. خدایا: به حق تمامی عاشقان درگاهت گرمی اشکهایم را بر گونه هایم جاری کن و در خیسی این اشکها، شیاری که از خون باشد جاری کن. خدایا: این لبان را که از شرم بسته است به ذکرت باز کن و این قلب را که گرفته است پاره کن. خدایا: ای خوب، ای بهترین بهترین ها، خوبی فقط از تو است. خدایا: ای عزیزترین عزیزان، ای مونس شبهای تار عاشقان، اگر دعایم را مستجاب نکنی، همانطور که اجازه دادی که با تو سخن گویم خود فضیلتی بزرگ است و باعث لبخند و اشک شوق. خدایا: ای خوبترین خوبها، ای بهترین بهترین ها، ای مونس بی قراران، از تو می خواهم که مرا در جوار خویش جا دهی. خدایا: قلب مرا همیشه به ذکر خود مشغول گردان. یا الله: کاری مکن که دیگر برادران از من جلو بزنند. یا الله خدایا: به تو گفته بودم که نمی خواهم ببینم که در تشییع جنازه ای شرکت کنم. خدایا به تو گفته بودم که نمی خواهم که زنده بمانم، خدایا در حرم امام رضا علیه السلام از تو حاجت خواستم. خدایا در شناسایی، در شبهای تنهایی، در داخل هور العظیم وحشتناک با تو نورانی می شد. خدایا از تو خواسته بودم که مرتبه عشقت را نصیبم سازی. خدایا اگر چه هیچیک از اینها را عمل نکردی اکنون از تو می خواهم که مرا دوست داشته باشی با تمامی گناهانی که انجام داده ام. خدایا چه کلامی می توان یافت تا بوسیله آن عشق و علاقه ام را به تو نشان دهم. بهتر آنکه دم فرو بندم و گونه هایم را با اشکهای گرمم آشنا کنم تا شاید نشانه ای باشد از قلب سوخته ام برای لقائت.