به عنوان یک تذکردهنده از خانواده‌های گرامی می‌خواهیم رهبر کبیر انقلاب اسلامی را تنها نگذارید. بیایید واقعا در این موقعیت حساس و در این برهه از زمان که انسان‌ها قربانی می‌شوند ما از خوب‌ها و چه بسا از بهترین‌ها باشیم که هر قدر خوب باشیم برای خودمان خوب و مفید خواهیم بود و هرچه بد باشیم؛ در این راه باید جان داد و از مال گذشت ما که از پیامبر اکرم بالاتر نیستیم او هم آمد و در جبهه جنگ جنگید. مواظب و مراقب خودتان باشید یعنی آن خود اصلی، که نکند خدای نکرده همانند من عمرتان را بگذرانید و دست خالی از این جهان هجرت کنید.‌ ای کاش بیشتر بودم و بیشتر می‌جنگیدم و بیشتر اطاعت او را می‌کردم که حتی اولیاء نیز پس از مرگشان همچین آرزویی را دارند. پس بیایید از این نعمت الهی که نصیبمان شده برای کسب فیض استفاده کنیم و آن نعمت جبهه است، و هیچ خوبی و زیبایی نیست که در جبهه نباشد فقط به شرط این‌که خودتان بخواهید. باز می‌‎گویم جبهه دانشگاه است برای هرکس که دانشجوی آن باشد. خداوندا به من قلب مطمئن عنایت کن تا بتوانم در راه تو همچون حسین بن علی (ع) با کفار ستیز کنم و اخلاص بده تا اعمالم برای کسی به جز تو نباشد، صفای قلب و نورانیت باطنم ده که وقتی مرا در قبر می‌گذارند و سنگ لحد چیدند و خاک بر رویم ریختند، نورم برای کوری چشم روباه صفتان از قبر به بیرون نورافشانی کند تا بدانند که هنوز هم زنده هستم. خداوندا توفیقم ده از کسانی باشم که گناهانشان یک یک به حسنات تبدیل می‌شود. بارالها نصیبم نما تا به هنگام جان دادن به دنیا و تمام آنچه که در آن برای منحرف کردن انسان از حق و حقیقت است نیشخند بزنم. بار معبودا چه وصیتی از خود برای مردم بکنم درحالی که هیچ وصیتی بالاتر از وصایای ائمه اطهار نمی‌باشد و تنها حرفی که می‌توانم بزنم و زده‌ام همان فرموده‌های آن‌هاست، منتها به صورت تذکر و در حقیقت تذکر دهنده‌ای بیش نیستم.