و در آخرین فراز خود نجوایی با امام زمان، وصیت خود را تمام می‌کنم: ای صاحب ما! ای سبب [اتصال] ارض و السماء! ای پسر زهرای اطهر(سلام الله علیها)! ما در این وادی پی ظهور و زمینه ساز ظهور تو آمده‌ایم تا ظهورت را آماده کرده و زمین را به یاریت پر از عدل و داد کنیم. یا مهدی (ع)! تو حسین زمان مایی. آیا در این کربلا ما را هم مطلبی؟ لبیک یا مهدی محمد مسرور