اما خانواده عزیزم: پدر و مادرم بعد از شهادت من، لحظه‌ای به خود سختی راه ندهید که با آشنایی که از شما دارم ان‌شاءالله هیچ سختی ندارید. پدر و مادرم در این مدت بیست و چند ساله که در کنار شما بوده‎ام برای شما بسیار زحمت و سختی داشتم، مرا حلال کنید. اگر کوتاهی کردم و اگر بی‌احترامی کردم از خدا طلب عفو و بخشش دارم. با تمام وجود شما را دوست داشتم ولی شاید به روی خود نمی‌توانستم بیاورم. مبادا بخاطر شهادت من ادعای سهم و سهم خواهی کنید که شما حقیقتا حق الله را بجا آورده‎اید و اجر شما ابدی و جاودانی است و مبارک باد بر شما. ای کاش می‌شد در لحظه جان کندن بوسه‌ای بر زیر پای شما می‌زدم، ولی نمی‌دانم در کجا و چطور به شهادت خواهم رسید... پدر و مادر و خانواده عزیزم انقلاب و ولایت را از یاد مبرید که انتظار خدا از شما بیشتر است چون شما خودتان صاحب این انقلاب هستید، شما بخصوص برادرانم از این به بعد باید بیشتر مراقب خود باشید به واسطه خانواده شهید بودن نظراتتان، اعمال شما، رای شما زیر ذره‌ بین دوست و دشمن است. مبادا با رای خود شیطان را خوشحال کنید. شما را می‌شناسم برادرانی هستید پیرو ولایت و مطیع رهبر و این روحیه را هر چه بیشتر تقویت کنید؛ تو را به خدا از انقلاب و ملت سهم خواهی نکنید. مواظب فرزندان و اولاد خود باشید که خدایی ناکرده با آبروی شما بازی نکنند. فرزندانی مومن و با تقوا برای انقلاب مهدی (عج) تربیت کنید و دین خود را به انقلاب و اسلام ادا کنید.