شهید ایرلو در اوج محاصره مردم یمن به این کشور رفت و از اولین اولویت‌های او شکستن محاصره‌ای بود که دشمن در راه رسیدن مردم به آذوقه و قوت لایموت زنان و کودکان یمنی مانع ایجاد کرده بود.  شهید ایرلو تنها یک دیپلمات نبود، بلکه سفیری بود که رفته بود تا مرهمی بر درد‌های مردم این سرزمین مقاوم در زیر بمباران دشمن متجاوز سعودی باشد.  شهید ایرلو مصداق بارز این کلام امیرالمؤمنین علی (ع) بود: «هرکس بخواهد برای دیگران الگو و راهنما باشد، ابتدا باید به تعلیم و تربیت خویش همت گمارد و پیش از آنکه به تعلیم و تربیت دیگران مشغول شود، خود‌سازی را باید از درون خود شروع کند.» شاید او نیز همچون بسیاری از دیپلمات‌هایی که در طول این دو سال در حوزه مأموریتی خود با ویروس کرونا مواجه بودند و سعی می‌کردند کم‌ترین ملاقات‌ها و فعالیت‌های دیپلماتیکی را انجام بدهند تا مبادا گرفتار این ویروس شوند، چنین رفتار می‌کرد و در بین مردم برای رفع مشکلات آن‌ها به همان سیاق دیپلمات‌ها رفتار می‌کرد. شهید ایرلو همچون سیدالشهدای جبهه مقاومت شهید سلیمانی برای خدمت کردن به مردم هیچ‌گاه مرز نمی‌شناخت. شهید ایرلو آینه‌ای از چهره شهید سلیمانی، شهید حجازی و شهید همدانی بود.