شهيد اكبر آقا بابايي، فرزند حسين علي، در روز چهارم فروردين ماه1340 در شهر اصفهان به دنيا آمد. اكبر در خانواده اي مذهبي و متوسط رشد كرد، همزمان با ورود به مدرسه، به آموزش قرائت قرآن كريم را آغاز كرد. در دوره نوجواني اوقات فراغت خود را در كارخانه «سنگ بري» مي گذراند، تا به نوبه خود سهمي در تأمين معاش خانواده داشته باشد. وي در بهمن ماه سال 1357 در كميته دفاع شهري اصفهان فعاليت خود را آغاز نمود. چندي بعد به عنوان مربي تاكتيك و سلاح در سپاه پاسداران اصفهان مشغول به كار شد. با آغاز غائله كردستان، مسئوليت عمليات سپاه سنندج را بر عهده گرفت. شهيد آقا بابايي در سال 1362 به سمت فرماندهي عمليات ناحيه شمال غرب و كردستان منصوب شد و بعد از مدتي به علت توانائي و كارداني‌اش فرماندهي تيپ18 الغدير را پذيرفت. او در طول سالهاي دفاع مقدس در عمليات‌هاي متعددي شركت كرد و چندين مرتبه مجروح شد، اما عمليات كربلاي5،برگ زريني از رشادتهاي او در دوران دفاع مقدس بود.بمباران شيميايي دشمن بعثي در اين عمليات، براي هميشه آن سردار رشيد سپاه اسلام را به بستر بيماري انداخت.