ای‌مهتاب شبهای الفت‌حسین ای مظلوم‌ ترین فریاد خسته، گلِ نازدانه پـدر و انیـس رنج های عمه ای یادگار تازیانه های نینوا و سیل سیلی کربلا ، دست های کوچکت‌هنوز بوی نوازش‌های "پدر" را می داد و "نگاه" های معصوم و چشمان خسته‌ ات، نورامید به‌قلب عمه می‌تاباند رقیه صبور بمان بمان که بدون تو گلشن خزان دیده اهل بیت علیهم السلام ، دیگر بـوی "بهار" را استشمام نخواهد کرد، تو نوگل بهشتی وفرشته زمینی، پس بمان که کمر خمیده ی عمـه ، مصیبتی دیگر را تاب نخواهد آورد شهادت دردانه‌ی امام حسین تسلیت باد رقیه