شهيد در وصيّت نامه‏ خود مى ‏گويد: «واقعاً اين قدر شهادت شيرين و آرام بخش است. بلى، شهادت مانند ستاره ‏اى دنياى تاريك ما را روشن مى ‏كند و از افقى به افق ديگر مى‏ رود. آنان كه به شدّت مشتاق زيارت خدا و شهادت در راه اويند، آنان كه در مقابله با دشمن به سختى مى ‏جنگند، مجريان امر خدايند و به مقابله با سپاه خصم مى‏ پردازند، تا آنگاه كه ناپديد مى‏ شوند؛ در جبهه ‏ها مى ‏جنگند، امّا ديده نمى‏ شوند.» همچنين در بخش دیگری از وصیت نامه اش مى ‏گويد: «اى برادر و خواهر، روزى ما پيروز هستيم كه در آن روز معصيت نكنيم. پيروزی ‏هايى كه به دست آمده، ما به دست نياورده‏ ايم؛ بلكه يك وسيله بوده ‏ايم. برادرها، بياييم براى رضاى خدا با هم متحّد شويم و براى تمام مستضعفان دنيا - كه چشم به انقلاب ما دوخته ‏اند - خدمت كنيم. اين دنيا فانى است و چه خوب است كه خدا را مانند يك دوست ناظر بر اعمال خود بدانيم. پدر و مادر عزيزم، مرا حلال كنيد. اگر شما را اذيّت كردم، ببخشيد. مادر مهربانم، مثل فاطمه زهرا(س) باش. گريه مكن كه دشمنان خوشحال مى ‏شوند و من هم ناراحت می شوم. برادرهاى بسيجى، با قدرت الله، قدرت سياسى آمريكا را درهم شكستيم، ولى نبرد ما با استعمار و استكبار جهانى نبردى طولانى است. اگر ما به انحراف كشيده شويم انقلاب شكست می ‏خورد. بياييد خودمان را تزكيه كنيم و با مال و جان خود جهاد كنيم كه خدا وعده‏ پيروزى داده است.»