مظلومیت تاریخی حضرت خدیجه سلام الله علیها حضرت خدیجه سلام الله علیها به همان اندازه که در فضایل بی همتاست، گمنام است؛ گمنام نه از آن رو که یادی از او نمی شود، بلکه از آن جهت که آن گونه که شایسته است از او یاد نمی شود. این بزرگ بانو را آن گونه که باید، نشناخته و نشناسانده ایم. تکاپوی مورخان و محدثان ، برای انکار و تحریف فضایل حضرت خدیجه (س) تنها با پافشاری آنان برای انکار ایمان ابوطالب (ع) قابل قیاس است . از روایات استفاده می شود که حضرت خدیجه (س) در روزگار امامان شیعه (ع) و پیش از تدوین روایات و تاریخ اسلام ،  در میان عموم مردم از منزلت بسیار بالایی برخوردا بوده و جایگان ایشان به مرور زمان و به دلیلی تلاش مورخان و محدثان وابسته به زمانداران ، تضعیف شده و کم رنگ جلوه داده شده است . باید پرسید چرا هفت سال زندگی عایشه در کنار سایر همسران پیامبر (ص) او را به یکی از هفت فقیه و راوی بزرگ مبدل کرده ، اما از خدیجه (ع) که بیست و پنج سال تنها همسر پیامبر (ص) و پیش از بعثت از فرزانگان دین حنیف و سال ها تنها هم نشین پیامبر (ص) بوده ، جز یک روایت مرسل نقل نشده است ؟! به گفته دکتر دنیس اسپیلبرگ ، بالابردن جایگاه عایشه اهمیت زیادی در تایید خلفا داشته است . 👈در واقع گمنامی حضرت خدیجه (س) بهای شکوه و مانایی تاج و تخت کسانی است که جایگاه خود را در گرو خاموشی یاد او و ارائه تصویری مبهم از زندگی و شخصیت او دیده اند !