هنوز چند ماهي از عروسي شان نگذشته بود كه طيبه گفت مادرجان مي خواهم از جهيزيه ام به خانواده هاي فقير ببخشم آيا اجازه مي دهي. به او گفتم اين اموال توست و هرچه بخواهي مي تواني انجام دهي. او نيز جهيزيه اش را به فقرا بخشيد و همواره با مزد قالي بافي اش براي جوانان جهيزيه تهيه مي كرد و يا براي كودكان لوازم التحرير مي خريد.