ما در شادی هایمان هم غمگینیم! دست خودمان هم نیست! شما فکر کن، خانه را تزئین کنی، کیک سفارش بدهی، شمع بخری، مهمان دعوت کنی، تا برای عزیزی تولد بگیری و بعد ... منتظر باشی ... منتظر باشی ... منتظر باشی ... و خود آن عزیز نیاید! چه حسی پیدا می کنی؟! آری آقاجان! ما اگرچه در شب میلاد شما از صمیم قلب شادیم ولی باز هم آن ته دلمان، غم داریم! آقاجان! امشب این کیک تولد را کجا بیاوریم؟ کدام شهر؟ کدام روستا؟ کدام صحرا؟ کدام خیمه؟ آقاجان! از دور! از خیلی دور! شاید هم از نزدیک! از خیلی نزدیک! تولدتان مبارک! ✍🏻 حامد ملحانی