محمد متولد سال 1337 بود یک روز یکی از روحانیان برجسته مشهد به خانه ما آمد و به محض این که چشمش به محمد افتاد روبه به پدرم گفت :« هوای این پسر را داشته باش که از بندگان خوب خداست ». :«محمد هنوز شش سال بیشتر نداشت که به بیماری فلج اطفال دچار شد .در آن زمان هر کس به این بیماری دچار می شد یا به طور کلی فلج می شد یا پاهایش به شدت معیوب می شد . بعد از بیماری محمد پدرم دائم به حرم می رفت و نذر و نیاز می کرد تا این که برادرم شفا گرفت و به طور کامل سلامتی اش را به دست آورد به طوری که همه از این موضوع شگفت زده شده شدند.»