سعید پیش از انقلاب با مجلس اعلاي شيعيان لبنان ارتباطی نزدیک داشت و حتی آقاي «عبدالامير قبلان»(قائم مقام مجلس شیعیان لبنان در زمان امام موسی صدر) به دعوت وی به كرمانشاه سفر می کند. وی با حزب الدعوه الاسلاميه عراق خصوصاً «علامه سيدمرتضي عسگري» نیز تعاملی عمیق برقرار می کند و با حزب اسلامي «رعد» در افغانستان نیز همکاری می نماید؛ انتشار نشريه ی «عاشورا» در افغانستان از اقدامات فرهنگي این شهید بزرگ است.
سعید که از پیش از انقلاب بنی صدر و تفکرات او را به خوبی می شناسد، هیچ گونه سازگاری با این جریان از خود نشان نمی دهد. سعید یک سال پیش از آغاز جنگ تحمیلی در نامه ای خطاب به بنی صدر خطر حمله ی قریب الوقوع حزب بعث عراق را گوشزد می کند، هرچند كه با بي توجهي وی روبرو می شود. پيرو روشنگري های سعید، مردم در آذرماه سال 1358، كنسولگري عراق در کرمانشاه را تصرف می کنند. وی در مصاحبه ی خويش با روزنامه ی اطلاعات در اسفندماه سال 13۵۸، بار ديگر بر خطر حمله ی عراق تأکید می کند.