🥀 گوشه‌ای از اندوه امیرالمؤمنین در داغ پیامبر: لَوْلا اَنَّکَ اَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْجَزَعٍ، لاَنْفَدْنا عَلَیْکَ ماءَالشُّؤُونِ. وَ لَکانَ الدّاءُ مُماطِلاً وَ الکَمَدُ مُحالِفَا وَ قَلّالَکَ ▪️اگر نبود که امر به صبر و شکیبایی فرموده‌ای و از بی‌تابی نهی کرده‌ای آن‌قدر گریه می‌کردم که اشکهایم تمام شود. این درد جانکاه همیشه در من می‌ماند و حزن و اندوهم بی‌پایان است که البته همه اینها در مصیبت تو کم و ناچیز است. 📖 نهج‌البلاغه، خطبه‌ی ۲۳۵