به امام خمينى علاقه شديدى داشت و خود را سرباز او مىدانست و معتقد بود امام، نائب بر حق امام زمان است و اطاعت از او را واجب مى دانست. در نامههايى كه براى خانواده و دوستان مى نوشت، هميشه توصيه مى كرد به فرامين امام گوش دهند و طورى عمل كنند كه موجب رضايت امام زمان(عج) و نائبش امام خمينى باشند. همسرش مى گويد: در يكى از جبههها كه آقاى نورمفيدى، پيام حضرت امام خمينى (ره) را براى نيروهاى لشكر 25 كربلا آورده بود، او در بين جمعيت بلند شد و با تمام وجود فرياد برآورد كه به امام بگوييد ما از سربازان جان بركف ايشان هستيم و تا آخرين قطره خون از مملكت و انقلاب خود دفاع خواهيم كرد و به امام بگوييد كه ما را دعا كند.