دادگاه حكم را صادر نمود، قتل عمد قصاص دارد، پسرك را به ميدان امام حسين (ع) بردند، حكم قرائت شد، پدر هادي در ماشين نشسته بود، موج جمعيت در انتظار اجراي حكم بودند. ناگهان مرد از ماشين خارج شد، مقابل مأموران ايستاد و فرياد زد:«بخشيدم، بخشيدم» لذتي كه در عفو هست در انتقام نيست. نواي شادي در ميان مردم پيچيد. اشك از چشمان پسرك جاري شد. ماه رمضان بود،و ماه كرامت و بزرگواري امير‌المؤمنين (ع) فاتح خيبر، بايد مي‌بخشيد، او شيعه علي (ع) بود، پدر شهيد چند روز قبل به احترام شب هاي قدر اجراي حكم را به تعويق انداخته بود. اما اين بار صورت پسر نوجوان را بوسيد و او را به خدا سپرد