: سه دستور از حضرت بقیة الله علیه السلام سه دستور که حضرت بقیة الله علیه السلام در مکاشفۀ سید احمد رشتی که در مسیر حج راه را گم کرده بود،فرمودند.سالک باید از این سه گوهر قیمتی استفاده کند: 1. نافلۀ شب: در باره نافلۀ شب همین بس که خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:و پاسی از شب را (از خواب بر خیز) و قرآن و نماز بخوان.این یک وظیفۀ اضافی برای توست. امید است پروردگارت تو را به مقامی در خور ستایش بر انگیزد. 2.  زیارت عاشورا: در ارزش زیارت عاشورا همین بس که اگر کسی چهل شبانه روز با اذن استاد این زیارت را برای هر حاجتی بخواند(با صد لعن و صد سلام)چه مادی چه معنوی نتیجه می گیرد. 3. زیارت جامعه کبیره: در اهمیت زیارت جامعۀ کبیره همین بس که حضرت امام علی النقی علیه السلام یک دوره فضائل خَلقی و نوری ائمۀ اطهار را در آن گنجانیده است. بر ماست که با شناختن این صفات و خصایص و اتصّاف خویش به آن ، زینت امامان معصوم گردیم.  مرحوم آیت الله ، سیّد شهاب الدین مرعشی نجفی به بنده و دیگر شاگردانش سفارش فرمود:هفته ای یک مرتبه زیارت جامعۀ کبیره را بخوانید. 🔵با صد هزار جلوه حکیم متأله آیت الله جوادی آملی- دام ظله- در کتاب «ادب فنای مقربان» (شرح زیارت جامعه) بیان بسیار مفیدی دارد:«وزان زیارت جامعۀ کبیره، وزان دعای جوشن کبیر است.یعنی همان گونه که در دعای جوشن کبیر، اسماء و صفات فراوانی از خدا ذکر شده و خدا با هزار جلوه در این دعا برون آمده تا دعا کننده او را با هزار دیده تماشا کند،معرفتش به او بیشتر شود و خود را بدان صفت متّصف گرداند؛ امام هادی علیه السلام نیز در این زیارت، ائمۀ اطهار علیه السلام را به جلوه های گوناگون معرفی کرده تا زائر،ائمه را از دریچه های مختلف تماشا کند و سپس آنان را الگو و اسوۀ خویش قرار دهد و با تأسی به آنها بر تعالی و تکامل خود همت گمارد. به بیان دیگر، دعای جوشن کبیر سفره ای است که میهمانان آن با هزار نوع غذای توحیدی پذیرایی می شوند،زیارت جامعه نیز سفره ای است که میهمانان آن با انواع گوناگون غذاهای امام شناسی، مورد تکریم قرار می گیرند.بدین ترتیب دعای جوشن کبیر در مقام الوهیت و ربوبیت به انسان می فهماند که سراسر نظام هستی را اسماء حسنای الهی اداره می کند و جای خالی وجود ندارد تا غیر خدای سبحان اداره آن قسمت رابر عهده بگیرد.از این رو باید چشم طمع از غیر خدا فرو بست و به کسی جز او امیدی نداشت. زیارت جامعه نیز در مقام خلافت الهی و امامت،جای خالی باقی نمی گذارد تا دیگران آن را پر کنند.پس باید دست از دیگران کوتاه کرد و دیدۀ امید به خانۀ اهل بیت علیه السلام دوخت.چنان که دیگران باید چنگال طمع از چنگ اندازی به خلافت، کوتاه کنند؛زیرا با بودن افضل،نوبت به مفضول نمی رسد و با وجود معصوم مجالی برای غیر معصوم نخواهد بود.