شهید تهرانی‌مقدم این روزها برای مردم یک ملت نامی آشنا دارد و جاودانه است اما هیچگاه کسی او را نخواهد شناخت. همرزمانش که با او زیسته‌اند و در رکاب او سال‌ها طی طریق کرده اند اذعان دارند که اطرافیانش اگرچه می دانستند او از تبار بزرگان است، اما وسعت روحش را نمی‌شناختند. پست و مقام برای او پَست و پایین می نمود و تا لحظه آخر به خلق کارهای بزرگ می‌اندیشید و هیچ درجه ای در شان او نبود. پدر موشکی ایران می گفت: «روي قبرم بنویسید اینجا مدفن کسي است که ميخواست اسرائیل را نابود کند».
بزرگ فکر می کرد. مراد او ساخت موشک‌های پیشرفته نبود؛ بلکه می خواست روحیه خودباوری را به یارانش و مظلومان گرفتار در ظلم استعمار استبداد بیاموزد. واژه تسلیم را تنها در درگاه خداوند معنا می کرد و راه مبارزه را فقط با توکل بر پروردگار هموار می‌دانست. درسی که حالا سرلوحه تلاش مبارزان با انسان‌های جا مانده در گمراهی است.