ستاره اي در آسمان خانواده داروئيان درخشيدن گرفت که بعد از سالها در زمره سرداران بزرگ این دیار شد. ستاره اي که با پيوستن به کهکشان بيکران شهادت تبديل به خورشيدي روشني بخش گرديد که هزاران خورشيد اين جهان در سايه پرتو و گرماي آن جان مي گيرند . او شیعه واقعی علی ابن ابی طالب(ع)بود. از کودکي علاقه زیادي به قرآن کريم و حفظ آن داشت, به طوري که زير بناي اعتقادي وسنگ زرين ايمان او با کتاب حيات بخش بشريت مستحکم شد . در نوجواني به حلقه بزرگاني با سواد و بادانش ملحق گرديد و در اکثر مسائل اعتقادي و ديني و بحث هاي بغرنج قرآني برابر با بزرگان و دوشادوش آنان طي طريق مي نمود و گاهی از آنان سبقت مي گرفت که حکايت از ذهن خلاق وعلاقه زیاد او داشت. در بين همسالان خود ، چه در برنامه هاي رزمي ، نظامي و چه در مسائل اعتقادي وفرهنگي و حتي در مسائل درسي و مدرسه اي يک سر و گردن بالاتر ظاهر مي شد تا جائيکه با سن کم ، در بين همه بچه هاي محل و پايگاه مشهور بود. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در فيوضات و دبيرستان را تا سال اول نظري در دبيرستان صفا گذرانيد ولي غليان عشقي نهفته در دل به کربلا و عاشورا و جوشش غيرتي مردانه او را واداشت تا با دستکاري تاريخ تولدش و بزرگ جلوه دادن خود به جبهه جنگ اعزام شود .