عشق به انقلاب و امام (ره) شهيد، تمام زندگي خود را وقف خدمت به انقلاب، امام و ارزش‌هاي والاي انقلاب اسلامي كرد. از خدمت در سپاه، احساس رضايت و آرامش خاصي مي‌نمود و تمام مشكلات و خستگي‌ها را در اين‌راه، با همة وجود به جان مي‌خريد. او از روزي‌كه به عضويت بسيج درآمد، تا روزي كه به شهادت رسيد، لحظه‌اي از انجام فعاليت‌هاي انقلابي نياسود. حضرت امام (ره) را به عنوان الگو و مراد خود مي‌دانست و سمت و سوي زندگي خود را متناسب با منويات آن بزرگوار تنظيم مي‌كرد. بعد پيروزي انقلاب تا زمان شهادت، از مهم‌ترين معيارهاي دوستي و رفاقتش با افراد، ميزان وفاداري آنان به امام و انقلاب بود و از كساني‌كه ميانة درستي با انقلاب اسلامي و ارزش‌ها و آرمان‌هاي والاي آن نداشتند، دوري مي‌جست.